این روزا یه سوال،بد جوری تو مغزم لول میخوره. اینکه،سربازی چی داره که باعث «مرد شدن» ما میشه؟
یه جایی نوشته بود «ناف» قدیمی ترین زخم انسانِ. زخم زاده شدن. زخمی که جاش تا ابد رو تنت میمونه. که یادت نره با درد به دنیا اومدی و برای تحمل درد. ببین نمی خوام ادای فیلسوفارو دربیارم ها.یا اینکه تِزِ روشنفکری بردارم.فقط حرفم اینه که باید به عناصر هستی سازِ آب و باد و خاک و آتیش،عنصر دردم اضافه میکردن.که ما،دختر و پسر،«مرد» به دنیا میایم.مردای فداکاری که دیگه هیچ آرزویی واسشون نمونده...
